ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) مبارکباد

مادر که می شوی تمام زندگیت می شود دعا و التماس و خواهش از خدا برای عاقبت به خیر شدن فرزندت...

مادر که می شوی بهترین هدیه برایت میشود سلامتی جسم و روح بچه ات...

مادر که می شوی بیشتر فکر می کنی به مادرت... مادربزرگت... مادر مادربزرگت و اینکه آنها چه سختی ها کشیده اند و چه آرزوهایی داشته اند…

مادر که می شوی غم و اندوه و شادی ات هم، رنگ دیگری میگیرد و همه اینها گره میخورد به حال فرزندت...

مادر که می شوی کوه های تمام عالم بر سرت خراب میشود وقتی به اندازه نیش سوزنی در پای فرزندت میرود…

مادر که می شوی صبور میشوی و باحوصله انگار نه انگار که تا همین دیروز بی حوصله ترین آدم روی زمین بودی...

مادر که می شوی خوابت هم با خواب فرزندت تنظیم میشود ..

مادر که می شوی ذوق زده ترین انسان دنیا میشوی با هر کار عادی فرزندت...

مادر که می شوی دل نگران تمام مادرهای زجر کشیده دنیا می شوی ..

مادر که می شوی نگاهت هم مادرانه می شود، عمیق و دقیق و عاشق و اشکبار..

و مادر که می شوی دلت تنگ میشود برای مادرت و روزهایی که یادت نمی آید در دلش چه ها گذشته...

قربون بابایی مهربون و عاشق پیشه بشم که با وجود مشغله کاری زیاد برای درست کردن این دکوری های چوبی  تزیینی کلی انرژی گذاشته و سورپرایزمون کرد

پدر و پسر حسابی خوابتون میاد

این گاری خوشگل بهمراه یه شاخه گل سرخ کادوی مامان جون

این کلبه ی زیبا بهمراه یه شاخه گل سرخ هدیه من

علاوه بر زحمتی که عشقم برای  این هنردستی زیبا  کشیده اینکه وقت گذاشته برای انتخاب و خرید این وسایل ریز و زیبا و با نمک برام خیلی خیلی باارزش هست..

ممنونم عشقم

ممنونم عشقم خیلی دوستت دارم ..

 مادر که باشی همه کودکان دنیا برایت مهم می شوند، غم هیچ کودکی در دنیا را تاب نمی آوری و حتی وقتی کودکی غریبه جلوی پای تو به زمین می افتد هول می شوی، دستش را می گیری، گرد و خاک از زانوانش می تکانی و آرامش می کنی.

مادر که باشی از سر هر چهار راه که بگذری با چشمانت قد و بالای کودکان کار را برانداز می کنی، غمی بزرگ دلت را پر می کند و دنبال راهی می گردی تا ذره ای هر چند کوچک به این کودکان بی پناه کمک کنی.

مادر که باشی زمزمه های موقع تحویل سال ، آرزوهای زیر لب سالگرد تولد و دعاهای بعد از نماز همه به فرزندت تعلق دارد و بس.

مادر که باشی با هر سال کودکی فرزندت کودکی می کنی، سال به سال با او بزرگ می شوی و دنیا را از دید او تجربه می کنی، فارغ از اینکه خودت یک انسان بالغی با او قهقهمه کودکانه سر می دهی و با گریه های کودکانه اش اشک می ریزی.

مادر که باشی عاشقی، زبان احساست عاشقانه می شود غمت به غم فرزند و شادی ات به شادی او گره می خورد.

مادر که باشی صبور می شوی آنقدر که گاهی، خودت به صبر و حوصله ای که به خرج می دهی آفرین و دست مریزاد می گویی.

مادر که باشی هیچگاه مریض نمی شوی نه اینکه ویروس ها و میکروب ها حریف بدنت نشوند! نه! آنها همچنان حریف تو هستند اما صورتکی به چهره داری که بیماری و تب و مریضی ات را پشت آن پنهان می کنی تا مبادا ذره ای دلنگرانی فرزندت را بیازارد اما با هر سرفه فرزندت دلت میریزد که نکند بیمار شده باشد و اگر بیماری بر او وارد شود بر بالین بیماری فرزند، هر لحظه جان می دهی .

مادر که باشی برای رسیدن سالروز تولد فرزندت ثانیه شماری می کنی تا دنیا فراموش نکند روزی را که فرزندت پا به این دنیا گذاشت، آنقدر روز شمار زندگی او را ورق می زنی که سالروز تولد و شمار سال های عمر خودت فراموشت می شود.

مادر که باشی اگر شب تا صبح را بیدار مانده باشی یک لبخند کودکانه فرزندت کافی است تا جان دوباره بگیری و از ابتدا آغاز کنی.

مادر که باشی در نگاه فرزندت هیچ گاه ناراحت به نظر نمی رسی نه اینکه غمی در دل نداری نه، علتش این است که با مادر شدن یاد می گیری بازیگر خوبی باشی، صورتک به چهره زنی و غم هایت را پشت صورتک پنهان کنی.

مادر که باشی حتی اگر بهشت در دستان تو باشد آن را به زیر پا می افکنی تا فرزندت را در آغوش بگیری .

مادر که باشی می فهمی مادر بودن یعنی چه، مادرت را بهتر می شناسی ، بیشتر درکش می کنی و بالاتر از قبل به مادر مهربان و از خود گذشته ات احترام می گذاری.